Schuimhoudbaarheid is een maat voor de stabiliteit en houdbaarheid van de
schuimkraag. Hoe langer een
schuimkraag in stand blijft, hoe beter de schuimhoudbaarheid.
Er zijn verschillende meettechnieken om de schuimhoudbaarheid te bepalen:
- Methode De Clerck - De Dijcker':
Meting wordt gedaan door te kijken hoelang (hoeveel seconden) het duurt dat de schuimkraag 1 centimeter inzakt.
Op zich zegt deze methode niet alles over de stabiliteit, omdat hier geen rekening gehouden wordt met de totale hoeveelheid schuim. - Methode Ross en Clarck:
Meting wordt gedaan door te kijken naar de snelheid van het neerslaan van schuim in evenredigheid met de hoeveelheid nog aanwezig schuim. Als schuim neerslaat wordt het vloeistof niveau hoger, omdat schuim bier wordt. Hieruit is een snelheidsconstante voor het neerslaan te berekenen, deze komt meer overeen met de schuimstabiliteit.
Factoren die de schuimhoudbaarheid (kunnen) bepalen:
- De eiwitrust.
- Leeftijd van het bier. Hoe ouder het bier, hoe minder de schuimhoudbaarheid.
- Looistoffen in de hop bevorderen de schuimhoudbaarheid.
- Schenktemperatuur.
Links naar
Referenties